साहित्य

भर्जिनिया उल्फ र आँसुका फूल विमोचित

काठमाडौँ, कार्तिक १९ बेलायतमा बसेर साहित्यिक कर्म गरिरहेकी जया राई आफ्नो पछिल्लो कृतिका साथ नेपाल आएकी छिन् । ‘भर्जिनिया उल्फ र आँसुका फूल’ नामक उनको नियात्राकृति बिहीबार राजधानीमा आयोजित कार्यक्रममा

देउसी नाच र ईश्वरबहादुरको मृत्यु !

शशी लुमुम्बू सुनै र जस्तो के फूल फुल्यो हा हा है काँकरी झ्यालैमा मोती र जस्तो आँसु झर्यो छुट्टिने बेलैमा … मादले लेग्रो तानी–तानी बिलानी गाउँदै थिए । मादलको तालमा

अाहै भन भन भाइ हाे-नाै मैना, अाहै मान सिं, तान् सिंह–लोकमान सिं, अाहै चुनावको मिति–तय होस् नेपाली जनताको–जय होस्

प्रज्ञा सिस्नुपानी जागरण देउसी २०७३ भन भन भाइ हो –नौ मैना गन गन बैनी हो –नौ मैना गर्भमा मान्छे –नौ मैना सरकारका भान्छे – नौ मैना मनमोहन सरकार –नौ मैना

आज देवकोटाको १०८ औं जन्मजयन्ती

काठमाण्डौ, कार्तिक १४ नेपाली साहित्यका महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाको १०८ औं जन्मजयन्ती देश–विदेशमा विभिन्न कार्यक्रम गरी मनाइँदै छ । विक्रम संवत् १९६६ साल कात्तिक २७ गते लक्ष्मीपूजाका दिन पण्डित तिलमाधव देवकोटा

ताना शर्मालाई नियात्रा सम्मान

काठमाडौँ, कार्तिक १३ वरिष्ठ नियात्राकार डा. तारानाथ शर्मालाई नियात्रा सम्मानद्वारा सम्मानित गरिएको छ । प्रथम नियात्राकृति प्रकाशित भएको शतवार्षिकीका अवसरमा नेपाल प्रज्ञा–प्रतिष्ठान र नियात्रा समाज, नेपालद्वारा राजधानीमा आयोजित कार्यक्रममा प्रज्ञा–प्रतिष्ठानका

न्यौपानेको कर्ममा बालबालिकाको आवाज

काठमाडौं, कार्तिक ८ कान्तिपुर दैनिकका पत्रकार दामोदर न्यौपानको दोस्रो कृति ‘कर्म ः सिकाइमा गहिरिएको खाडल’ माथि शनिवार परिचर्चा गरियो । ‘शिक्षकले सिकाएको कुरा विद्यार्थी सम्म पुगेको छैन । विद्यार्थीले किन

गीत – यथार्थमा मैले

– जानू काम्बाङ लिङ्देन यथार्थमा मैले जीवन, खोई कसरी बुझेको छु कल्पनामा भन्दा धेरै म, यथार्थमा रोएको छु । कहिले लाग्छ जीवन मलाई, मरुभूमिजस्तो कहिले लाग्छ जीवन मलाई, हराभराजस्तो यथार्थमा

म कुर्सी

विक्कि थापा कति आए, कति बसे, कति गए कति बस्न खोज्दैछ,कति बस्नु चाहेर पनि बस्नु सकेको छैन मैले कतिलाइ राजा बनाए कतिलाइ बाजा बनाए मैले कतिलाइ हिरो बनाए कतिलाइ जिरो

कविता-रिक्तता

अस्तित्वमा रहेर पनि अस्तित्व बोध गर्न नसक्नु एकअर्काका हौँ भन्न नसक्नु जस्तो कि— म रित्तो छु केही छैन मभित्र त्यसैले तिमीलाई भर्न खोजिरहेछु कतै तिमी पो रित्तो छैनौ कि ??

कविता-प्राचीन ग्रन्थ

निर्निमेष टोलाएर छेवैमा उभिइरहेको एउटा बूढो मानिसले थर्थराइरहेका आफ्ना हातहरुले सुस्तरी स्पर्श ग¥यो त्यसलाई र, उठाएर छातीमा टाँस्यो लामो श्वास फेर्याे र चिम्लियो आँखा...!